Een nieuw project voor een groot fresh centre in Zweden. Hoe vliegen we dat aan? In een aantal blogs nemen we u graag mee in onze wereld. In deze blog: Wilco de Laat (chef werkplaats) over de productie van de machinekamer, het transport en de manier waarop alles gedubbelcheckt wordt.

In de werkplaats van Voets & Donkers staat een imposante constructie van compressoren en rvs leidingwerk, van ruim drie meter hoog. “En hier,” zegt Wilco de Laat, chef werkplaats, wijzend naar een andere enorme stellage, “komt deze constructie dan nog bovenop.” Het is bijna niet voor te stellen dat dat überhaupt kán. Laat staan dat je je een beeld kunt vormen van de gehele machinekamer, die uit nog meer van deze ‘stapel-constructies’ bestaat.

Toch is het zo: in Zweden wordt een grootse machinekamer opgebouwd van 12 bij 16,75 bij 8,7 meter. Die vormt het hart van een nieuw fresh centre, dat gerealiseerd wordt voor groente- en fruitverwerker VCN. Een uitdaging die de mensen van Voets & Donkers al vanaf het begin van het project met plezier aangaan. Zo ook Wilco. “We maken veel mooie dingen,” geeft hij aan, “maar nu zien we hier in onze werkplaats vrijwel de gehele machinekamer ontstaan. En dat is wel héél mooi.”

“Bij projecten binnen Nederland wordt de machinekamer slechts deels in onze eigen werkplaats geproduceerd, om vervolgens al naar de klant getransporteerd te worden”, vertelt Wilco. “Dat betekent dat wij vaak alleen machines en onderdelen zien. Nu worden die machines hier al aan elkaar gekoppeld en de leidingen worden al gelegd. Daardoor krijgen we hier zo ongeveer hetzelfde beeld als bij de klant. Nou ja, hetzelfde beeld… in zijn geheel past de machinekamer niet in onze werkplaats. Maar toch is het beeld nu vrij compleet.”

Op het moment dat dit interview plaatsvindt, is de machinekamer zo goed als klaar voor vervoer naar Zweden. Er is dan ruim twee maanden aan gewerkt: zo’n vijf weken door een kleine 15 man in de eigen werkplaats, dan nog eens twee weken door de spuiter en daarna zijn ze nog zo’n drie weken bezig geweest met de elektra en de isolatie. De machinekamer wordt opgebouwd op basis van de 3D-tekeningen van Michael en zijn team en het processchema van Derk (zie ook de eerdere blog).

Eind maart wordt de machinekamer met vrachtwagens via Duitsland en Denemarken naar Zweden gebracht. In grote ‘bouwstukken’, die straks in Zweden relatief eenvoudig op elkaar te zetten zijn. “Het feit dat we de machinekamer in zijn geheel hier opbouwen, scheelt straks ontzettend veel uren in Zweden”, vertelt Wilco. “In onze eigen werkplaats hebben we alles bij de hand: kranen, zaagmachines, een magazijn vol onderdelen… maar de andere kant is dat we echt niks mogen vergeten. We rijden niet ‘even’ op en neer naar Zweden. Als straks de vrachtwagens in Zweden gelost worden, moet alles kloppen. Ook wat betreft de volgorde: wat achterin de machinekamer komt, moet in de eerste vrachtwagen zitten. Ik moet dus precies weten wat wanneer in welke vrachtwagen zit.”

Maar voordat het zover is, moet de gehele installatie gecheckt, nog eens gecheckt en gedubbelcheckt worden. Dat doen Wilco en zijn team deels zelf, bijvoorbeeld als het gaat om de vraag of alle leidingen, voelers en meetpunten voor de beveiliging erin zitten. Die check wordt door verschillende mensen herhaaldelijk uitgevoerd. Vervolgens wordt er met een druk van 15 tot 20 bar stikstof door de installatie geperst, om de installatie te testen op lekkages. En als dat gebeurd is, worden er röntgenfoto’s gemaakt van de rvs-lassen om te bekijken of de dikte van de las oké is, en om te controleren of er geen vuiligheid en/of lucht in de las zit. Een specifiek hierin gespecialiseerd bedrijf maakt deze foto’s, wat veelal ’s avonds en ’s nachts gebeurt, omdat er vanwege de sterke röntgenstraling niemand in de buurt mag zijn.

Pas als al deze dingen uitvoerig gecontroleerd en waar nodig hersteld en/of aangepast zijn, worden de machinekamer-onderdelen met hijskranen opgetild, op wieltjes geplaatst en in diepladers geladen. Kratten met een enorm aantal onderdelen worden gepakt en efficiënt tussen de machines geplaatst. En oh ja, geeft Wilco aan, er moet ook rekening gehouden worden met de regels rondom vrachtverkeer, die steeds verschillend zijn voor de vier verschillende landen waar de vrachtwagens doorheen rijden. “Maar gelukkig wordt dat veelal geregeld door het vervoersbedrijf dat we hebben ingeschakeld”, zegt Wilco. “Zij zijn gespecialiseerd in vrachtvervoer naar Zweden.” En zo kan de stoet vertrekken. Op naar de volgende stap: een succesvolle montage in Zweden!

Meer weten? Lees hier ook de eerdere blogs van Peter Donkers en Derk Alkema & Michael van der Meijden.